Ignacio Torres: "Orta caddedeki derz dolgusu tamamlandı."

-Javier Milei iktidara dışarıdan biri olarak geldi. Siz de mi öyle oldunuz?

Chubut'ta, fenomen tamamen dışarıdandı. Burada, birçok eyalette olduğu gibi, en eski partilerin bir soyu var. Daha önce orada bulunan veya sponsorluk almayan akrabalarınız yoksa siyasete girmeniz çok zordur. Benim yoktu. Aslında, Mauricio Macri ile ancak 2019'dan sonra tanıştım. Siyasetle hiçbir ilgim olmayan özel sektör bir aileden geliyorum. Milletvekili ve senatör olmama rağmen, PRO'nun (Pro Party) merkezinde değildim, hatta Radikallere karşı yarışmak istediğimde kendi partim çekilmemi istedi. Yüz yıllık bir partiye karşı bu iç yarışı kazanabileceğimizi gösterdik.

-Mauricio Macri ile ilişkiniz nasıl?

Mauricio ile ilişkim her zamankinden daha samimi ve daha açık. Farklı bir yerden konuşuyorum. Karar alma konusunda hiçbir kısıtlama yok, ancak hiç olmadı. İyi niyetli tavsiyeler ve ayrıca istişareler var. Haftada en az bir kez konuşuyoruz. Bu iyi bir ilişki, çünkü bir konuda anlaşamadığımızda bunu birbirimize söyleyebiliyoruz ve her zaman yaptığımız gibi bu farklılıklara saygı duyuyoruz. Her iki tarafta da birbirimize gereksiz yere çiçek atmaya yer yok.

-PRO bugün Macri liderliğindeki bir parti mi? Yoksa yapısı içinde farklı nüanslara yer var mı?

PRO'nun bir parçası olacağı bir cephe odaklı alanın geldiğine inanıyorum. Bunu Chubut'ta başardık; Radikalizm, PRO ve hatta Peronizm'in bir kesimini içeren partiler arası bir cepheyiz. Bu ulusal olarak yansıtılacak. Örneğin, (Juan) Schiaretti gibi bir profile sahip birinin federal ve cumhuriyetçi bir cephenin parçası olacağını düşünüyorum. Bu, ulusal düzeyde bir alternatif olarak beni motive eden ve heyecanlandıran şey. Arjantin'in kurumlarını güçlendirmek için bu tür bir cepheye ihtiyacı var.

-Güçlü kurum fikri Milei hükümetine ters düşmüyor mu?

Hükümet bir misyonla sınırlı, ki bu kötü bir şey değil. Bu ideoloji öncesi bir tartışma, ekonomik konularda liberal-liberteryen değil, daha ziyade temel, sağduyulu bir tartışma, sosyalist bir hükümet olan Şili ile aynı şeyin önerildiği: mali denge, dalgalı döviz kuru ve normale doğru hareket. Bu tartışmada, hükümetle farklılıklardan daha çok ortak noktamız var. Farklılıklar nereden kaynaklanıyor? Şu andan itibaren, kaynaklarımıza nasıl değer katacağımızdan, ülke çapında işlerin yok edilmesi anlamına gelmeden nasıl rekabetçi bir ülke olacağımızdan bahsettiğimizde.

-Bir cepheyi teşvik etme fikrinde, kiminle müzakere edebileceğiniz konusunda sınırlamalar var mı?

-Evet, sınırlar var çünkü Arjantin'de açık veya öz olmayan her şey sahtedir ve kimseyi ikna etmez. Bu yüzden bir cepheden bahsettiğimde, bir araya gelmekten değil, liderlik göstererek cumhuriyetçi ve federal bir alan inşa etmekten bahsediyorum. Bir araya gelmek uğruna bir araya gelmek işe yaramaz.

-Bu, Birlikte Değişim İçin'in başarısız deneyimi değil miydi?

-Together for Change açıktı, ancak aynı zamanda kalabalıktan da muzdaripti. Kendimize eleştirel yaklaşmamız gereken bir şey var: Ekonomi Bakanlığı'nda yönetimimizde tamamen zıt görüşlere sahip yetkililer vardı. Bu oldu ve açıkça bir hataydı, yapılmaması gereken bir hataydı. Arjantin'de "orta yol" koalisyonu sona erdi. Ülkenin ihtiyacı olan bu değil. Ulusal bir projeyle el ele bir liderlik yenilenmesine ihtiyacımız var. Bu merkezci koalisyonlar, kaç temsilci alabileceklerini görmek için liderleri bir araya toplamaya çalışıyor. Bu yüzden La Libertad Avanza ile PRO koalisyonuna inanmıyorum.

-Çekirdek farklılıklar nedeniyle. Ortak bir parlamento gündemi yoksa, bunun bir anlamı yok. Birçok konuda hemfikiriz ve birbirimizi destekliyoruz, ancak bazılarında değiliz. Örneğin, ciddi bir altyapı planına ihtiyaç olup olmadığı, bir ulusal devletin yükümlülüklerinin neleri dikkate alması gerektiği veya yöntemler konusunda... anlaşamıyorsak, neden bir araya geliyorsunuz? Mantıklı değil. Bunu yapmak kayıtsızca, vasat. Benim pozisyonum bu, ancak bunun tüm partinin pozisyonu olmadığını biliyorum. Öncelikle PRO içinde bir iç temizlik yapılması gerektiğine ve ayrılmak isteyen herkesin soruşturma olmadan bunu yapma hakkına sahip olduğuna inanıyorum. Ancak hiçbir çıkarımızın olmadığı sahte bir cephe oluşturmamalıyız.

-La Libertad Avanza ile kapanmazsa, PRO çok azınlık bir mekan olamaz mı?

Kendinize ihanet ederseniz, galipleri korumanın ne anlamı var? Bir politikacının kariyerinde kalan tek şey tutarlılıktır. Politikada, kendinize ve seçmenlere ihanet etmek affedilemez.

Valilerle hükümet arasındaki ilişki, daha fazla kaynak talep eden yasa tasarısının sunulmasının ardından bozuldu mu?

-Birkaç ay geriye gidersek, hükümet eyaletlerin bağlı olduğu kapsamlı bir vergi reformu duyurdu. Bundan sistematik olarak tekrarlanan ve çürütülmesi gereken bir sürü klişe ortaya çıkıyor, örneğin eyalet vergileri nedeniyle mali yükün ulusal vergilerden daha ağır olduğu gibi. Bu bir yalan. Biz, Chubut'ta, harcama yapan ancak gelir üretmeyen ve ürettiğimizin %40'ından azını aldığımız o Ulus hayaletine payımızın iki katından fazlasını katıyoruz. Üreten Arjantin'i boğan çarpıtıcı bir matris. Ulusal hükümetin bu duyurusuna yanıt olarak, CFI olarak bu tartışmayı yapmayı öneriyoruz, ancak sorumlu bir şekilde. Kimse ulusal kasayı etkileyeceğinden korktuğu bir konuyu ele almaktan bahsetmiyor. Bizim önerdiğimiz şey, hükümetin çok da uzun zaman önce söylemediği şey: "Güven fonu planlarına son vermeliyiz." Bunu öneriyoruz. Bu yüzden kavramsal bir çatışma yok. Hükümetin "vilayetlerin mali dengeyi bozmak istediğini" söylemesi çok zor. Bu ülkenin parası değil, yolların parası, eyaletlerin parası.

-Hükümetle diyalog daha da gerginleşirse böyle bir yaklaşım söz konusu olamaz mı sizce?

Hükümetin, vergi, emeklilik ve iş reformu gibi konularda ilerlemek için ortak bir masa olan ünlü Mayıs Paktı'nı yeniden canlandırmak için bir jest yaptığına inanıyorum. Hükümetin reformist bir çağrıya sahip olduğuna inanıyorum, ancak tüm reformların ulusun lehine olması gerekmiyor.

Milei'nin politikacılara, gazetecilere ve sanatçılara karşı sürekli çatışmacı yaklaşımını nasıl buluyorsunuz?

-Başkanın davranışlarının kendisi gibi düşünmeyenler üzerinde yarattığı etkiyi küçümsemek, bence, tehlikeli olmaktan çok aptalca. Genellikle alaycılığa, ırkçılığa, homofobiye, müstehcenliğe ve kaba yorumlara yol açıyor. Bundan hoşlanmıyorum. Kararlılık eylemlerle gösterilir ve en yüksek ses mutlaka haklı olmak zorunda değildir. Açık görüşlü olan Milei'ye çok saygı duyuyorum; kavga ettiğinde bunu doğrudan yapıyor ve bu da herhangi bir rakibi buna layık kılıyor. Onu yücelten ve diğer tarafı yüceltenler, verdikleri zararın farkında değiller. Bu kültürel savaşın bir parçası değil; geriye doğru, saygısızca. Milei'nin empanadaların fiyatı konusunda Lali Espósito veya (Ricardo) Darín ile yaptığı tartışmalar anlamsız. Daha önemli başka tartışmalar var.

-Cristina Kirchner'in hapiste olmasıyla siyasi manzara değişecek mi?

-Tartışmaları kişiliksizleştirme gerçeği, benim için, olumlu. Aynı eski isimlere başvurmadan geleceği tartışabiliriz. Cristina'nın yasal durumunu tartışmak, gelecek hakkındaki tartışmaların odağını dağıtır. Bazılarının söylediği gibi bir halk ayaklanması olmadı. Bunda, ulusal hükümet 1970'ler saplantısıyla geçmişten yaraları açma tuzağına düşüyor. Demokrasinin çocukları olan bizler, başka tartışmalar yapılabileceğine inanıyoruz. Örneğin, Chubut'ta yargı korporatizmine karşı çok güçlü bir mücadele veriyoruz ve bu yüzden dokunulmazlığın ortadan kaldırılmasını öneriyoruz.

Yerel kampanyaya ne kadar zaman ayırıyorsunuz?

-Şimdilik bir şey yok. Bundan sonra daha güçlü bir seçim iklimi olacağını düşünüyorum. Valiliği kazanmamızı sağlayan Despierta Chubut cephesi üzerinde çalışıyoruz.

Bu seçim çok önemli bir şeyi mi tanımlıyor? İl düzeyinde yönetilebilirliği zorlaştırabilir mi?

-Tüm seçimler önemlidir ve doğrudan mücadele edilmelidir. Bazıları bunun rahatsız edici bir seçim olduğunu, çok fazla ulusallaştırılabileceğini söyleyebilir... Bugün, Chubut'ta iki ulusal koltuk için yarışıyoruz; senatörler için yarışmıyoruz, bu yüzden parlamento perspektifinden bakıldığında, önceki seçimin ağırlığına sahip değil. Ancak, Nacho Torres'i aşan ve 20 yıllık eyalet yönetiminde ihmalden sonra inşa edilmesi çok çaba gerektiren bu temellerden bir eyalet markasını sürdürmeye devam etmekle ilgili olan bu yapıyı sürdürmemize yardımcı oluyor.

Ülke gündemine ne kadar zaman ayırabilirsiniz?

-Ulusal ve eyalet siyaseti arasındaki sınırları çizmek zordur. Biri diğerini etkiler. İller tartışmaya dahil edilmelidir çünkü bağlayıcıdırlar. Chubut ülkenin dördüncü büyük ihracatçı ilidir. Ulusal tartışmalara nasıl dahil olmayız?

-Orta veya uzun vadeli bir kariyer planınız var mı?

Gerçekten eyalet yönetimini, elle tutulur sonuçları görmeyi seviyorum ve önümüzdeki yıllarda bu dönüşümü sürdürmeyi istiyorum. Yarın valilikten ayrılıp, başım dik, oğlumla el ele, Chubut'ta yaptığımız yönetimden gurur duyarak yürüyebileceğimi hayal ediyorum. Yedi yıldır psikanaliz görüyorum; Chubut'ta kalıcı bir değişim hedeflemenin ötesinde hiçbir ego sorunum veya hırsım yok. Bunu iki veya dört yılda başarmak mümkün olmayacak. Bunu tam olarak sağlamlaştırmak için iki yönetim gerekiyor.

Ignacio Torres, Temmuz 2023'te Chubut'ta valilik seçimini kazandığında henüz 35 yaşındaydı; bu, birçok gencin kendi işlerinde ara pozisyonlarda çalışmaya başladığı bir yaştır.

Bugün, iki yıl sonra, 37 yaşında, ülkenin en genç il lideri olmaya devam ediyor ve bu, yönetim söz konusu olduğunda ne lehine ne de aleyhine işleyen bir gerçek. "Politika doğal olarak gençlere karşı bir düşmanlığa sahip, özellikle de daha geleneksel partilerden," diye açıklıyor, 2021'den 2023'e kadar ulusal senatör olarak görev yaptığında genç olduğu için gördüğü muamelede belli bir düşmanlık olduğunu hatırlayan adam.

"Senato'da, Temsilciler Meclisi'nin aksine, başıma çok geldi. Ana kapıdan içeri girdiğimde, 'Hey, evlat, diğer tarafta' derlerdi. Deneyimsizlik veya gençlik hakkındaki önyargıları her zaman yıkmak zorundaydım; kendimi benden daha yaşlı birinden daha iyi kanıtlamak zorundaydım," diyor.

Torres, eyalet düzeyinde, son seçimde kendisine karşı yürütülen kampanya sırasında, "çocuk sahibi olmadığım için bana saldırdılar, sanki bu bir erdemmiş ya da yönetimde bir kusurmuş gibi." Uzaktan, "Siyasi gücünüzü sağlayan şey sonuçlardır. Neye sahip olursanız olun, sonuçlar olmadan çok fazla tantana yapmadan idare edersiniz." diyor.

Torres, çeşitli stratejik siyasi pozisyonlarda on yıllık deneyime sahip olmasının yanı sıra özgeçmişine bir madde daha ekleyecek: 12 yıl önce tanıştığı partneri Ornella ile önümüzdeki ay ilk kez baba olacak.

Yaklaşan babalığı hakkında ihtiyatlı bir şekilde konuşuyor. "Victorio'nun doğmasına daha bir ay var. Geçtiğimiz yıl bir bebeğimizi kaybettik ve günlük koşuşturmaca ve Chubut'taki maruziyetim nedeniyle zordu."

Ve o, o durumun üstesinden gelmenin ne anlama geldiğini uzaktan anlatıyor: "Zor olan o anı yaşadık ve onu sakin bir şekilde, mahremiyet içinde yaşadık. Sorunların ve günlük kasırgaların ötesinde bunu sürdürmek çok önemli. Aksi takdirde, çıldırırsınız. Sevdiklerime gereken zamanı ayıramazsam kötü bir vali olurdum," diye düşünüyor.

Ignacio Agustín Torres, 4 Mayıs 1988'de Trelew'de doğdu. 2013 yılında UADE'den İşletme Yönetimi alanında lisans derecesi aldı ve öğrencilik yıllarından beri PRO partisinin bir üyesidir. 2015 yılında, 2020'ye kadar başkanlığını yaptığı partinin yerel düşünce kuruluşu Pensar en Chubut Vakfı'nı devraldı. Daha önce, 2017'de Mauricio Macri'nin yönetimi sırasında Chubut'u temsil eden PAMI yönetim kuruluna katıldı ve aynı zamanda dönemin İçişleri Bakanı Rogelio Frigerio tarafından kurulan Patagonya Kalkınma Yuvarlak Masası'nın bir parçasıydı. 2019'da, ikinci olan bir listede oyların %32,3'ünü alarak ulusal milletvekili oldu. Siyasetteki atılımı, 2021'de yasama seçimlerinde oyların %38'ini alan bir listeye liderlik ettiğinde, Peronist adaydan on puan fazla alarak ulusal senatör olduğunda gerçekleşti. Bu performansla güçlenen, 2023'te valilik için yarıştı ve o yılın 30 Temmuz'unda, rakibi Adaletçi Juan Pablo Luque'ye karşı 1,5 puanlık çok yakın bir seçim kazandıktan sonra, 35 yaşında, tarihin en genç valisi olarak eyaletin valisi seçildi. 18 aydır Chubut valisi.

Bir zorluk: İki. İyi bir vali olarak hatırlanmak ve iyi bir baba olmak.

Bir hayal: İki hayalimi gerçekleştirdim: İlimizin valisi olmak ve aile kurmak.

Bir proje: Arjantin'de cumhuriyetçi ve federal bir alternatifin inşasına katkıda bulunmak.

Bir kitap: Nietzsche'nin ağladığı gün.

Bir film: Sanki ilk kezmiş gibi.

Bir Chubut pinot noir'ı.

Bir kahraman: José de San Martín.

Bir lider: Melek "Chacho" Peñaloza.

Bir keyif: Sabahın erken saatlerinde partnerimle kahvaltı yapmak.

Çocukluk anısı: Ailemle Brezilya'ya yaptığımız ilk seyahat.

Hayran olduğum bir toplum: Chubut toplumu.